زبان گرجی و جغرافیای زبان گرجی در ایران

گرجی یکی از زبان های کهن در جهان است و مردم گرجی اکثرا بدین زبان سخن می گویند. این زبان از شاخه زبان های قفقازی است و از خانواده زبان های کارتولی است. زبان رسمی گرجستان بدین زبان است تاریخ این زبان را می توان به قریب سه هزار سال پیش برشمرد. قدیمی ترین کتیبه به الفبای گرجی نیز مربوط به سده یکم پیش از میلاد است.

گرجی ها از قومیت های ساکن ایران می باشند که در طول تاریخ اکثرا به دلیل مقاومت و مبارزات با شاهان ایران اجداد آنها را به ایران تبعید شده است. در کل بویژه در تاریخ پنج قرن اخیر به طوری کلی از دوران صفویه تا قاجاریه بیش از سیصد هزار گرجی در شهرهای اصفهان، تهران، قزوین، مازندران و چندین شهر دیگر سکان یافته اند. در ایران امروز نیز گرجی ها همچنان بعد از قرن ها توانسته اند در جمعیت های هرچند کوچک اما خود را حفظ کنند. در مناطق ساحلی دریایی خزر مردمان گرجی بیشتر با عناصر فرهنگی شان، از جمله لباس، موسیقی، رقص و آشپزی و سنت ها و آداب قابل شناخت هستند. اما گرجی های ساکن منطقه کوهستانی غرب اصفهان و شهرهای فریدو نشهر و بوئین میاندشت و همچنین چندین روستای پیرامونی آنها با گویش به زبان گرجی شناخته می شوند.